Mevrouw Smeenge bezat een indrukwekkend aantal paarden en pony’s. Het aantal groeide gestaag in de jaren dat ze de manege aan de Hoofdstraat bezat. Daardoor kwam ze af en toe wel in de problemen met stalruimte. Maar ook daarvoor had ze steevast een oplossing. Haar connecties met de Gemeente Borger boden regelmatig uitkomst. Zo kreeg ze de beschikking over de Saksische boerderij tegenover de manege en nadat deze in 1967 door brand verwoest was kon ze nog dezelfde dag gebruik maken van de boerderij aan de Hunebedstraat die later als jeugdsoos dienst zou doen. Ook kreeg ze daarna onmiddellijk een vergunning om nieuwe stallen achter de manege te bouwen. Verder had Gien Smeenge nog stallen aan de Brinkstraat (boerderij van Van Wijk), enkele stallen bij het bouwbedrijf en tenslotte ook nog stallen bij de bungalow in Westdorp.

 

Het regelmatig gebrek aan stalruimte werd voornamelijk veroorzaakt doordat mevrouw Smeenge regelmatig nieuwe paarden of pony’s kocht, maar er geen afstand van kon doen. Zodra ze een voet over de drempel zetten, kon ze er al geen afscheid meer van nemen.

Een saillant voorbeeld hiervan was het afscheid van Orlof 2, een moeilijk paard waar Gien Smeenge uiteindelijk maar besloot om hem weer terug te doen aan Teun Jonker, de vaste leverancier van paarden. Teun Jonker was een paardenhandelaar annex caféhouder uit Ruinerwold. Hij kocht veel paarden en pony’s in het Oostblok en kwam dan steevast bij Gien Smeenge om haar de eerste keus te laten hebben. Hij had een neus voor het vinden van goede en geschikte paarden voor de manege van Gien Smeenge. Jonker was betrouwbaar en deed ook niet moeilijk als een paard in de praktijk niet geschikt bleek: hij nam het dier dan zonder meer weer terug. Dat zou ook het geval zijn met Orlof 2. Veevervoerder Sanders uit Buinen kwam hem ophalen maar het lukte niet Orlof op de vrachtwagen krijgen. Sanders, een grote sterke kerel, merkte op dat  “1 pk nog wel heel veel kracht was”. Na veel gemartel met touwen kwam mevrouw Smeenge om de hoek van de deur kijken en zei meteen: “ohh loat ‘m ok maar hier”. Zo bleef Orlof 2 toch nog in Borger en was het een fantastisch en geliefd paard.

 

Iedereen die in Borger is gaan rijden heeft ongetwijfeld bijzondere herinneringen aan de dieren, of het nu een specifieke pony of paard was waar de ruiter/amazone zelf belevenissen mee had of een van die onder het zadel zat van een mederuiter. De meesten hadden ook hun eigen voorkeur, dat overigens niet altijd door mevrouw Smeenge werd gehonoreerd. Hoe dan ook, alle paarden en pony’s hadden kwaliteiten die pasten bij het niveau van de ruiter (al dan niet in spé).

 

Alle paarden en pony’s worden in de twee submenu onderdelen beschreven.

 

o – o – 0 – o – o